Από τη δεκαετία του ’60 άρχισαν να εμφανίζονται οι πρώτες παραθεριστικές κατοικίες στη παραλία της Σπιάτζας. Στην αρχή από πρόχειρα υλικά εξελιχτήκαν σε κατασκευές πιο ανθεκτικές από τσιμεντόλιθους κ.ά..
Η ηλεκτροδότηση των περιοχών στα τέλη της δεκαετίας του 70΄θα φέρει αύξηση των κτισμάτων που θα απλωθούν από τις εκβολές του ποταμού Αλφειού έως το Κατάκολο. Αυτό έγινε χωρίς κανένα σχεδιασμό με καταπάτηση δημοσίων εκτάσεων και χωρίς κανένα από τα κτίσματα να διαθέτει οικοδομική άδεια. Μαζί με τις πρόχειρες κατασκευές από τσιμεντόλιθους θα αναπτυχθούν και πολυτελείς οικοδομές αρκετοί από τους ιδιοκτήτες τους δεν έχουν καμία σχέση με την περιοχή και το νομό.
Μετά τον καταστροφικό σεισμό του ’93 θα δοθεί το δικαίωμα ηλεκτροδότησης για συμπολίτες μας που έχουν υποστεί ζημιές, ώστε να έχουν μια προσωρινή στέγη. Όμως το προσωρινό έγινε μόνιμο.
Πριν από λίγες ήμερες ανακοινώθηκε ότι εξετάζεται το θέμα της διακοπής της ηλεκτροδότησης των αυθαίρετων κατασκευών στης παραλίες του Ν. Ηλείας. Η απόφαση που θα παρθεί θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στη ζωή αρκετών συμπολιτών μας, καθώς πολλοί τις χρησιμοποιούν για μόνιμη κατοικία, υπάρχουν πολλοί λόγοι που θα ‘πρεπε να έχει δραστηριοποιηθεί η πολιτεία για να λυθεί αυτό το κοινωνικό πρόβλημα.
Κάποτε θα πρέπει οι αρμόδιες υπηρεσίες να ασχοληθούν σοβαρά και να πάψει να υφίσταται αυτή η κατάσταση που κάθε άλλο περιοχή ευρωπαϊκού κράτους θυμίζει. Με προβλήματα αποχέτευσης και ύδρευσης, αρκετά από τα αυθαίρετα κτίσματα εγκαταλείπονται ιδιαίτερα στην περιοχή της παλιάς Σπιάτζας
Εικόνα 1 Ερειπωμένα και εγκαταλελειμμένα σπίτια στη Σπιάτζα (11-2-2010)
Την κατάσταση αυτή ίσως την λύσει η ίδια η φύση, καθώς η θάλασσα διεκδικεί τα δικαιώματά της. Αυτά που της στερήσαμε με το χτίσιμο κατασκευών εκεί που παλιά έφτανε το χειμέριο κύμα, τα κερδίζει αργά και σταθερά και όσο και αν μερικοί προσπαθούν να σώσουν τους κόπους τους αυτό είναι αδύνατο.
Εικόνα 2 Η φύση δε δέχεται κανένα καταπατητή. Περιοχή Σπιάτζα Πύργου (11-2-2010)
Δεν είναι όμως οι απλοί πολίτες που με τις ενέργειές τους έχουν δημιουργήσει αυτή την κατάσταση.
Εικόνα 3 Η θάλασσα διεκδικεί τα δικαιώματά της. Περιοχή Σπιάτζα Πύργου (11-2-2010)
Μπορεί κάποιος να δει τι έγινε στην περιοχή του Σκοπευτηρίου όπου έχει «πάρει» η θάλασσα και το δρόμο.
Εικόνα 4 Από τη μανία των κυμάτων δε γλύτωσε ούτε ο δρόμος, περιοχή Σκοπευτηρίου Μούτελη (22-11-2009)
Σημαντική είναι η ενίσχυση του προβλήματος εξαιτίας της αδιαφορίας της πολιτείας μπροστά σε οργανωμένα συμφέροντα τόσο στο θέμα της καταπάτησης δημοσίων εκτάσεων αλλά και στη διαχείριση των λήψεων αδρανών υλικών από την κοίτη του ποταμού Αλφειού, καθώς αυτός τροφοδοτεί με φερτές ύλες όλη την ακτή της Ηλείας και δημιούργησε με το πέρασμα των αιώνων αυτή τη πανέμορφη παραλία τόσων χιλιομέτρων από άμμο.
Σήμερα η αμμοληψία στερεί από φερτές ύλες τις ακτές καθώς αυτές δεν έχουν πια διέξοδο από το υπάρχον φράγμα. Αν θέλουμε να περηφανευόμαστε για τις αμμουδιές μας πρέπει να ληφθούν μέτρα που να αποκαθιστούν τις ακτές από τα μπάζα, τα σιδερικά, τους γκρεμισμένους φράχτες και ότι άλλο έχει απομείνει από τα ερειπωμένα σπίτια της ακτογραμμής, αλλά και να παρθούν μέτρα με την απαραίτητη κοινωνική ευαισθησία για τους συμπολίτες μας που διαμένουν μόνιμα.
Γιώργος Β.Πικέας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου